Ja, ja, de kerk was een heus speelterrein voor ons. Van mooi stilzitten was er niet echt sprake...
Op het einde werden er flesjes gevuld met water. "Mama, ik wil hier ook van drinken!"
Dit mocht natuurlijk niet, want het was het doopwater van Annelien.
Toen we naar buiten gingen, mochten we mee de klokken helpen luiden. En buiten kon je ze echt zien bewegen. Wat een lawaai!
Ook ging ik buiten nog even poseren met m'n nieuwe kleedjes. Stoer hé!
Arno geeft mama nog vele kusjes!
En hier dan het cadeautje voor Annelien: een pamper- en rugzakje van het label "Ar I Mi I Tro" ;-)
Het kleedje moet nog volgen (mama heeft donderdag pas haar volgende naailesje).
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten