's Morgens kreeg mama een telefoontje van Nina dat ze ziek was. Hals over kop zijn mijn broer en ik dan bij oma en opa gebleven.
Bleek dat Nina toch wel langdurig ziek was: we konden pas terug naar haar gaan op 2 december.
Gelukkig stonden oma, opa, oma Leen en opa Bert paraat en zorgden zij voor de nodige opvang.
Heel hard bedankt daarvoor, want veel rust hebben we jullie natuurlijk niet gegund.
maandag 15 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten